Neerpelt
...op de heide van Hageven/Plateaux: een prachtig mannetje
nachtpauwoog. Let op de twee
waaiertjes aan de voorkant.
UPDATE Die "waaiertjes"
(foto onder) zijn de geveerde voelsprieten (antennes) van de mannelijke nachtvlinders, zegt Jef Lommelen desgevraagd. "Nachtvlinders kunnen hiermee op kilometers afstand de vrouwtjes ruiken, zo vinden toekomstige partners elkaar. Het is een heel verhaal..." En Jef mailt ons de uitleg van ene prof. Meerman, die de functie van die
geveerde voelsprieten als volgt beschrijft: "Wanneer in april/mei het vrouwtje uit de cocon kruipt en de vleugels heeft gehard, begint ze te 'roepen'; hierbij wordt overigens geen geluid voortgebracht, maar stulpt ze een orgaan uit het achterlijf waaruit een geurstof wordt losgelaten, het zogenaamde sexferomoon. De mannetjes zijn voorzien van sterk geveerde voelsprieten waarop een uiterst gevoelig reukorgaan gezeteld is. Omstreeks 4 uur in de namiddag begint het mannetje te vliegen (...) en zodra hij enkele geurmoleculen opgevangen heeft, begin hij laag over de grond tegen de 'stroom' van geurstof in te vliegen. Hierbij kunnen ze flinke afstanden afleggen..." (...) "Vanaf 4 uur dus, maar met een duidelijke piek zo rond 6 uur, arriveren de mannetjes bij de vrouwtjes. De paring vindt meestal zonder veel omhaal plaats. Na een paar kwartier scheiden de geslachten zich weer, waarna het mannetje niet zelden op zoek gaat naar een tweede eega, of zelfs, bij heel sterke exemplaren, nog wel een derde, waarna ze uitgeput
(je zou voor minder - red.) sterven. Het vrouwtje begint diezelfde nacht nog met het afzetten van de ruim 100 eieren, en sterft daarna ook spoedig."
Weer wat bijgeleerd!