Als je door de majestueuze allee van de Kerklaan rijdt, die je welkom zou moeten heten in Meulenberg, botst je plots op een verloederde villa. Ze wordt wel eens “het spookhuis” genoemd. Het is de vroegere woning van de directeur van de koolmijn, gelegen op de hoek van de Kerklaan en de Wildrozenstraat, een kolossaal groot huis met wel tien slaapkamers. De villa kwam jaren geleden in handen van vzw De Kids waar de school kinderen met een beperking opving. Daar kwam echter plots een einde aan. Het pand staat volgens de omwonenden inmiddels al vele jaren leeg. De tuin is verworden tot een wildernis en binnen is de woning totaal gevandaliseerd. De ingeslagen deur bood vrije toegang aan onbekenden die er hun pleisterplaats van maakten. Ook het vensterraam beneden staat open. Andere ramen zijn dichtgetimmerd. De vloer is bezaaid met afval. De tuin is door de jaren heen verworden tot een ware jungle.
De buurt spreekt schande over deze verloedering. “Het lijkt erop dat de gemeente al die jaren maar heeft laten betijen,” zegt men. “Het is een smet op onze wijk. De mijndirecteur draait zich om in zijn graf.”
Burgmeester Yzermans, vergezeld door twee schepenen, kwam op vraag van enkele bewoners op 21 juni ter plaatse om de ernst van de toestand op het terrein vast te stellen. “We appreciëren het dat de burgemeester en zijn schepenen zijn komen kijken, dat is misschien het begin van de oplossing,” zeiden ze.
We vroegen de burgemeester hoe ver het dossier nu staat een maand later. “We hebben via de algemene directeur van de gemeente stappen gezet naar De Kids die zich zelf de komende weken van de toestand van het pand zouden komen vergewissen. Verder hebben we - rekening houdend met de verlofperiode - aan de intergemeentelijke handhavingsambtenaar gevraagd om een onderzoek te doen, ook met betrekking tot huisvesting en leegstand. We wachten nu op de resultaten.” Op de vraag of er al dan niet leegstandstaks werd geheven kwam geen antwoord.
Waarom de Kids dit pand zo maar laten leeg staan, vroegen we aan de directie. Directeur Margo Nulens is alleszins niet erg opgezet met de feiten. “We hebben de toegang tot het pand dicht getimmerd met platen, echter tevergeefs. Er lopen nu contacten met een makelaar met de opdracht de villa te verkopen. Vroeger bood het dagopvang en begeleiding voor kinderen met een beperking. Dat was alleen door de week en niet ’s avonds of in het weekend. Dit gaf misschien de indruk dat het pand lang leeg stond. Nadat we herhaaldelijk ongewenst bezoek hadden gekregen trokken we er na twee jaar reeds de stekker uit. Er loopt momenteel een dossier bij de verzekering voor waterschade en vandalisme. In het begin van de Oekraïnecrisis werden we gecontacteerd door het OCMW. Daar is echter verder niets van gekomen. Twee weken geleden toonde een ambtenaar van de gemeente – haar naam ontsnapt me – opnieuw interesse. De zaak wordt nu behartigd door een makelaarskantoor. Hopelijk krijgt deze onverkwikkelijke zaak spoedig zijn beslag.” (Jef Lingier)