Overpelt

Overpeltse Nathalie Swinnen mailt uit China:
'China kent absoluut geen paasfeest, maar toch werd het voor mij geen eenzame dag want mijn nichtje Annelies kwam op bezoek... De paaseitjes mochten niet ontbreken. Op zondagmorgen hebben we dan ook duchtig eitjes liggen rapen in onze hotelkamer, mmm wat smaakte dat!!
Annelies kreeg haar vuurdoop in de Chinese cultuur al op de eerste dag bij een bezoek aan ons bedrijf. Tijdens de rondleiding schrok ze toen ze zag hoe gedisciplineerd mijn collegaatjes in de rij stonden aan te schuiven voor de lunch.  Ze begreep niet dat mensen nog zo’n ‘schaapjesgedrag’ konden vertonen.  Wij rebelleren toch al van onze kleutertijd, niet?
Nadien trokken we naar de kantine waar haar stokjestechniek zwaar op de proef werd gesteld. In België is de leuze ‘lachen is gezond’, maar bij ons in de kantine geldt ‘hou je mond!’.  Voor twee Belgische goedgehumeurde dames was dat niet zo evident. We probeerden onze slappe lach in te houden, maar dat maakte het alleen maar lachwekkender.  Daar bovenop kwam het ‘pokerface’ van mijn collegaatje dat absoluut niet begreep wat er zo grappig was. Het lachen konden we misschien niet helemaal verbergen, maar we deden in ieder geval ons best om onze manieren te houden. Maar wat betekent beleefdheid in China?  
Annelies wilde een poging doen om te ‘snutten’....  Ik kon nog net op tijd “Neeeeen, hou stop hou!” roepen... In China is je neus snuiten en hoesten namelijk onbeleefd, er moet gerocheld worden...  Een regel die voor wat verwarring zorgde. Naar het toilet gaan is ook steeds een heel avontuur en vraagt de nodige overtuigingskracht.  Wij Belgen gaan op een mooi verhoogd toilet. In China gebruikt men een ‘gat in de grond’. Daarbij komt nog dat wij onze gebruikte toiletpapiertjes meespoelen in het wc, de Chineesjes vinden het leuker om ze in de prullenmand te gooien... Kortom, mijn nicht heeft duidelijk geweten dat ze aan de andere kant van de wereld was.

De steden en vele eilanden die we bezochten zorgden voor de nodige afwisseling.  Als we de drukte beu waren, trokken we de wijde natuur in op een prachtig en rustgevend eiland.
Misschien mogen we wel zeggen dat Macau de meest contrasterende stad was.  Luxueuse ‘high buildings’ in de meest vooruitstrevende architectuur stonden midden in sloppenwijken. Even verder botsten we op een prachtig natuurpark waarlangs een kerk was opgetrokken... We hadden nooit gedacht dat natuur en cultuur, rijkdom en armoede zo kort langs elkaar konden staan, zeer confronterend!!
Macau staat ook bekend voor zijn casino’s en dat zullen we geweten hebben. We stapten zonder enige vorm van schaamte en met de grootste zwier binnen in het grootste en chicste casino van Macau. We gingen daar eens onderzoeken wat men in China onder gokken verstaat en we kunnen u verzekeren... heel wat!!
Om helemaal de ‘decadente madammetjes’ (hihi we waren eigenlijk totaal ‘underdressed’ in ons toeristenoutfitje) te spelen, dronken we er een theetje, geserveerd in een zilveren kannetje. Wat hadden we het toch weer goed!! Soms moesten we onze luxe wat opzij zetten want we belandden ook een paar nachten in een hostel, ja als je dat nog hostel kon noemen natuurlijk... We kregen zogezegd de beste kamers, maar dan wilden we niet weten wat de mindere zouden zijn. Ons bed was bekleed met lakens die duidelijk al door duizenden mensen voor ons waren gebruikt. Ons toilet hebben we eerst zelf nog moeten ontharen en onze douche konden we nemen terwijl we ons plasje pleegden. Ja dat zorgde wel weer voor het nodige contrast natuurlijk.
Maar het lachen is ons zeker niet vergaan.
Het werd een vakantie met mooie en hilarische herinneringen om eeuwig te koesteren!'