Overpelt

...mailt Nathalie Swinnen vanuit China. "Vandaag is het de 13e maar zeker geen ongeluksdag voor Nana. Afgelopen week heb ik gehoord dat ik me op een nieuw project mag storten. Ons bedrijf wil een nieuw cliënteel aanwerven, ‘les nouveaux riches’.  Dat houdt in dat ik voortaan naar de rijkere klant mag reizen om daar een gesprek met hem te hebben over al zijn wensen en eisen voor een exclusief en uniek juweel. In een tijdspanne van ongeveer 3 maanden moet ik eerst ontwerpschetsen en een proefstuk maken om zo later tot het ideale uiteindelijke resultaat te komen. Voorlopig staat het nog een beetje in zijn kinderschoenen, maar we gaan het nieuwe project eind deze maand uitproberen in Zheng Zhou (Henan).  Dan is het aan mij om te bewijzen wat ik waard ben. Heel erg spannend maar een enorme en leerrijke uitdaging.
Niet alleen mijn job blijft op volle toeren draaien, maar ook de sociale molen begint op gang te komen. Volgend weekend staat er een ontmoeting met twee nieuwe Belgische koppels in Hong Kong op het programma.  Maar Kristof  (de Belg die ook in Shenzhen woont) en Claire (zijn vriendin) hadden me dit weekend uitgenodigd om bij hen te komen logeren. Het was geweldig om nog eens absolute vrijheid te voelen. Voor één avond moest ik eens niet voortdurend op mijn horloge kijken om op tijd terug in het bedrijf te zijn. Het weekend werd een afwisseling van Chinees en Belgisch vertier. Zo speelden we bijvoorbeeld een ganse namiddag ‘ma jiang’, een traditioneel Chinees spel met een heleboel rituelen zoals Chineesjes dat graag hebben. Het is een soort ‘kwartet op niveau’ wat op een speciale speltafel wordt gespeeld. De Belgen moesten zeker niet onderdoen voor de Chineesjes want we waren de overduidelijke winnaars. Onze overwinning hebben we dan gevierd met een etentje in een BBQ-restaurant.  De sfeer zat er goed in want we hebben ons vierkant gelachen met de overbeschermende situatie van mijn bedrijf. Er werden zelfs verboden foto’s gemaakt die mijn collegaatjes absoluut niet te zien mochten krijgen, want dan zouden ze merken welke slechte dingen Nana wel niet doet als ze niet bij het handje gehouden wordt. Bier drinken en dan ook nog roken... Nee, dat zou ECHT te ver gaan!
Nadien was de pret nog niet over want dan gingen we onze beentjes nog eens losschudden in de ‘DJ-bar’.  Moe maar totaal ontspannen mocht ik op de logeerkamer in een tweepersoonsbedje kruipen. Fantastisch lieve mensen zijn Claire en Kristof toch.
De volgende dag keken we nog een Belgisch animatiefilmpje en aten we een lekkere pizza. Dan rinkelde de telefoon al weer.  Mijn collega Wang Ye belde dat ik dringend naar huis moest komen omdat er nog een trouwfeest van een andere collega, Li Hua, op het programma stond. Zoveel haast was er precies toch niet bij want ik heb nog twee uur op Wang Ye moeten wachten...
Het trouwfeest (foto) was vergelijkbaar met het vorige, alleen een beetje traditioneler.  Vooreerst was er een korte ceremonie, MET ringen deze keer, en met een huwelijkstaart die niet werd opgegeten? Het diner was na een uurtje weer afgelopen, maar deze keer konden we wel nog verder vieren in een karaokekamertje.  Mijn collegaatjes gingen volledig uit de bol. Er werd luidkeels gezongen en zelfs met heel wat zwier gedanst. Even later werden we door de bruid buiten gezet omdat het feest was afgelopen. Haar kersverse bruidegom stond stijf, of beter “hing paraplu” door een overdosis white wine en er was niemand meer te bespeuren. Zo werd het weekend dus weer afgesloten. Rare jongens, die Chinezen..."