Gisteren gebeurd. Op het Boseind in Neerpelt.
De bel gaat.
"Scharen te slijpen, meneer?"
"Neen, maar wel een stel messen. Wat gaat dat kosten?
"Ah, dat weet ik niet. Dat regelt de baas."
"Jamaar, ongeveer…"
"Och meneer, dat kost natuurlijk niet de prijs van een nieuw mes, hè."

En deze naïeve jongen geeft 12 messen mee.
Vijf minuten later belt een mevrouw met twee lieve bloedjes van kindjes die elk beeldig een mes aanbieden. En de mevrouw met de andere 10 messen:
"Da's dan 50 euro, meneer."
"Watblieft???"
"Da's de prijs, meneer."

Zo fopt men Frederik. De allerlaatste (?) keer.
U bent allemaal gewaarschuwd…