Vandaag hebben de gouverneurs Stevaert van Belgisch-Limburg en Frissen van Nederlands-Limburg in Maaseik een charter ondertekend. Daarmee willen ze er voor ijveren dat beide provincies samen zich in de toekomst als één Limburg profileren binnen Europa. Wij wonen dus voortaan in West-Limburg. Het charter dringt ook aan op meer samenwerking - onder meer tussen hulpdiensten, op onderwijsvlak, inzake werkgelegenheidsbeleid en tussen de media. Het charter is 18 pagina's lang, hoogdravend in zijn bewoordingen, en op bepaalde ogenblikken ietwat simplistisch in de probleemstelling en de voorgestelde oplossing. Wat bijvoorbeeld te zeggen van deze paragraaf over de IJzeren Rijn: "Ontwikkeling van een gemeenschappelijk Limburg-plan, gericht op versterking van de vervoerslogistieke samenwerking tussen beide Limburgen, waarbij dankzij een gezamenlijke positie ten overstaan van zowel Rotterdam als Antwerpen en de verantwoordelijke Nederlandse en Vlaamse overheden, zich nieuwe mogelijkheden voordoen voor lokaal gebruik van de IJzeren Rijn, zonder dat dit leidt tot toename van veiligheidsrisico’s en schade toebrengt aan belangrijke natuurwaarden". Wie dat goed leest, weet dat we met die IJzeren Rijn nog niet op de hoek zijn, charter en gouverneurs ten spijt.