In het kader van de herdenking rond 30 jaar mijnsluiting bracht actrice Layla Önlen gisteren haar monoloog 'De steen'. Ze nam de toeschouwers mee door voormalige mijngebouwen voor een pakkend verhaal op een indringende wijze gespeeld door deze actrice uit Pelt. Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten, uit het boek 'VertelGenkVertel' samengesteld door Stefan Brijs. Dit verhaal werd verteld door Muhabbet Ünhal die haar geboortestad Kaysen in Turkije in 1978 verliet om in Waterschei te gaan wonen. 'De Steen' is een performance die de sterkte toont van vrouwen in tijden van migratie. Vrouwen, die het thuisland verlaten, over bergen en de marmeren zee heen, en terechtkomen in een Zaventem dat luxe ademt. Daarna volgt de rit naar huis en een nieuw leven vol verwachtingen. Van een meisjeshart zo licht en vol hoop naar een vrouwenhart zo zwaar als steen en opgehoopte troosteloosheid. Over afscheid en de wind van heimwee, over eenzaamheid en verlangen, over overleven in een nieuw land en de kracht van het moederschap. Een verhaal dat als een steen op je maag, beklijft. (Hans Put)