In onze reeks Boeiende Beringenaren hebben we vandaag een gesprek met Hatice Baloglu.
Ze werd geboren in Heusden in 1979 en groeide op in de wijk Steenveld in Koersel waar ze nu nog steeds woont. Ze voelde zich in die omgeving altijd heel veilig en had er veel vriendinnetjes. Het lager onderwijs genoot ze in de Vrije Basisschool ‘het Klavertje’ in Koersel. Na het 6de jaar Kantoor aan de middelbare school in Heusden volgde ze nog een 7de jaar in Lommel. Na haar huwelijk volgde ze de opleiding tot leerkracht islamitische godsdienst en studeerde ze nog Marketing aan de avondschool. Sinds 13 jaar werkt Hatice fulltime als leerkracht islamitische godsdienst, eerst 12 jaar in Tienen, nu in Beringen.
Waarom koos ze voor dit beroep?
Ze werkt graag met kinderen en in deze job is het mogelijk om te werken met hoofddoek. Dit laatste vindt zij heel belangrijk:” Het staat in de Koran, maar ’t is niet verplicht. Ik draag hem al van kleins af, het hoort bij mij.”
Dat ze islamitische godsdienst geeft in 2 katholieke scholen vindt Hatice niet vreemd. Ze kreeg deze lessen zelf in de lagere school daar er vele kinderen van moslim mijnwerkers waren. In Tienen gaf ze les in het Gemeenschapsonderwijs. Daar werd er een project op touw gezet met alle godsdiensten samen om de gelijkenissen ertussen aan te tonen. Dat wil Hatice nu ook proberen in Beringen. Vlamingen weten vandaag de dag minder over godsdienst, moslims zijn er meestal meer mee bezig, maar volgens Hatice stellen de media haar godsdienst in een slecht daglicht.
‘De islam is de godsdienst van de vrede.”
Hoe de Vlamingen tegenover de islam staan, verschilt van mens tot mens. Vaak heeft het moeilijk aanvaarden misschien te maken met het niet goed kennen. Hatice is al enkele jaren gescheiden en heeft 1 kind. De reactie daarop in de moslimwereld verschilt van familie tot familie, maar haar vader is gelukkig altijd achter haar blijven staan.
Buiten haar job als leerkracht heeft ze nog een heel druk leven. Voor haar hobby, fotografie, heeft ze momenteel niet meer veel tijd. Na de zomervakantie zet ze zich immers ten volle in als bruggenbouwer tussen de Vlaamse en de Turkse gemeenschap in Beringen. Ze wil daartoe alle kansen benutten via verenigingen of de interculturele raad . Ze vindt het spijtig dat de problemen die zich in Beringen hebben voorgedaan erg opgeblazen werden. “De mensen zijn op straat gekomen en er zijn incidenten gebeurd waardoor Beringen in een slecht daglicht gekomen is. Dat is echter opgeblazen en de Turkse gemeenschap heeft daar erg onder geleden." Hatice wil dus vooral terug bruggen opbouwen tussen de gemeenschappen, maar er moeten van beide kanten stappen gezet worden om naar elkaar te luisteren.
Taal is daarbij een knelpunt; ’t is belangrijk dat kinderen van jongs af aan Nederlands leren spreken. Hatice is dus heel actief in het sociale netwerk. De laatste tijd volgde ze ook de gemeenteraad i.v.m. de discussie omtrent de Marokkaanse moskee in Koersel en ze wil dit wel blijven doen. Heeft ze ook politieke ambities? “ Ik heb geen kennis van politiek. Als ze het mij vragen, zal ik erover nadenken. Ik wil alle kansen grijpen.” “Er moeten stappen gezet worden in beide richtingen. Als mensen elkaar leren kennen, kan veel opgelost worden. We mogen geen deuren sluiten, wel openen,” besluit Hatice. (Hans Put en Marie-Claire Nickmans)