2020, is een jaar waar we niet omheen kunnen om extra terug te blikken op de grootste crisis na de Tweede Wereldoorlog. Het jaar begint met meer en meer berichten over een nieuw virus uit het Chinese Wuhan. Och, het is maar een griepje, horen we nog de eerste weken van het jaar maar al snel blijkt dat Covid-19 ofwel het coronovirus toch een vies beestje is waar we best voor oppassen. Italië krijgt als eerste te maken met het virus en de horrorbeelden komen al snel ook in onze huiskamers binnen. Op 13 maart gaat ons land in een lockdown, het leven valt zo goed als stil. Op enkele maanden tijd is het onschuldig griepvirusje en killervirus geworden waar ons land niet is tegen opgewassen. De politiek speelt paniekvoetbal en is totaal niet voorbereid. Mondmaskers en beschermingsmateriaal is er niet of onvoldoende. Nochtans hebben veel wetenschappers, filosofen of historici zoals Yuval Noah Harari ons herhaaldelijk gewaarschuwd voor een nieuw virus. De boeken Home Sapiens (2011) en Homo Deus (2015) van Harari staan vol met voorspellingen in die aard. De boeken werden uitgerekend dit jaar bestsellers in ons land. Ondertussen beginnen burgers massaal zelf mondmaskers te maken. De ene keer zijn ze nuttig, dan nodig of dan weer zinloos. We hebben veel meningen, opinies en stellingen moeten aanhoren. Virologen bepalen het nieuws en de politie agenda. Onze ouderen worden ondertussen opgesloten in de woonzorgcentra, bezoek is amper toegelaten, de eenzaamheid weegt door. Er is het zorgapplaus en vele solidariteitsacties zorgen voor lichtpuntjes in deze donkere crisis. De teugels worden in de zomer wat gelost, het leven herpakt zich grotendeels, de economie kruipt uit een diep dal maar in de herfst krijgen we een tweede voorspelde golf, maar die komt eens zo hard binnen. Mensen krijgen het psychologisch moeilijk, de economie krijgt een tweede knak en bepaalde sectoren krijgen een mokerslag in het aangezicht. Ondertussen regent het subsidies, vergoedingen en compensaties zodat we nu al met zekerheid kunnen stellen dat we nog jaren gaan mogen betalen voor deze crisis. Kerstmis en Nieuwjaar worden in mineur gevierd en het einde van deze coronacrisis in nog lang niet in zicht. De vaccins moeten de komende weken soelaas en meer vooruitzichten bieden maar ook daar is het laatste woord nog lang niet over gezegd. Iedereen snakt naar een normaal leven, een leven waar we met vrienden kunnen op café gaan, iets gaan eten, op vakantie gaan, naar het rusthuis gaan wanneer we willen en ons sociaal leven terug oppikken. En dan is er nog de hamvraag. Hoe kon dit gebeuren? Wanneer krijgen we een antwoord op de vaag hoe dit virus de wereld veroverde. Zijn het vleermuizen, een vieze markt in Wuhan of eerder toch het beruchte labo in Wuhan waar het virus ontsnapte, al dan niet bewust? De toekomst zal het hoogstwaarschijnlijk leren. (Hans Put)