Het is vandaag twee jaar geleden dat in Beringen twee brandweermannen omkwamen bij een brand in een leegstaand winkelpand aan de Koolmijnlaan. Marc Coenen was die nacht de officier van dienst en die brand veranderde zijn leven. We hadden een openhartig gesprek.
"Dat is de meest memorabele brand uit mijn loopbaan en een nacht die ik nooit zal vergeten. Ik kwam toevallig rond 2u 's nachts nog langs het gebouw en er was toen niets te zien. Ik kwam van de Halfoogstfeesten en reed richting Beringen toen mijn pager afging voor een brand aan de Koolmijnlaan. Ik vertrek met de commandowagen en dacht dat het niet zo erg zou zijn, omdat ik er net nog was gepasseerd en niets had opgemerkt. Maar dat idee moest ik snel bijstellen. Aan de voorkant was er een grote uitslaande brand. Het gebouw had al een beruchte reputatie en er werd al verschillende keren brand gesticht. En dat was het eerste wat nu ook bij mij opkwam. Ik dacht dus al meteen aan verschillende brandhaarden. De eerste brandweerwagens zijn beginnen blussen aan de voorkant. Ik ben op verkenning gegaan rondom het gebouw en zag langs alle kanten grijs-zwarte rook die heel rustig naar buiten stroomde. Dat is heel herkenbaar, maar de rook bleef komen ondanks de vorderende bluswerken aan de voorkant. Dit wijst op bijkomende brandhaarden. Een tweede ploeg gaat via de Sint-Barbarastraat aan de slag in het pand en vindt al snel in een keuken een tweede brandhaard. Ondertussen is de versterking van een derde ploeg uit Heusden-Zolder toegekomen en die derde ploeg wordt aan de achterkant ingezet. De tweede brandhaard is ondertussen ook al geblust, maar de rook blijft komen, dus er moesten nog brandhaarden zijn. Even na drie uur 's nachts laat de brand zijn ware aard zien. De brand had zich genesteld in de dakconstructie en is daar blijven branden. Er zat daar veel isolatiemateriaal en dat heeft zich langzaam omgezet in gas. Op een bepaald moment is de druk in de dakconstructie zo groot geworden dat het plafond is opengescheurd en al het gas ontsteekt. In een mum van tijd staat heel het gebouw in brand. Er zijn op dat moment nog verschillende manschappen binnen. En dan komt de eerste mayday. Nu weet je dat we echt in de problemen zitten. De gitzwarte rook die nu krachtig naar buiten wordt gestuwd, neemt alle twijfel weg. Het spel zat op de wagen", blikt Marc terug.
Verschillende brandweermannen kunnen geëvacueerd worden. Zo hebben de collega’s van Heusden-Zolder brandweerman Arno uit het gebouw geholpen.
"En dan hoor ik via de radio een stem zachtjes zeggen: mayday Heusden, mayday Heusden. De eerste mayday was amper afgehandeld of daar is de volgende noodoproep al. Veel tijd rest er niet om de jongens te redden en de condities in het gebouw worden alsmaar erger".
Twee brandweermannen, Benni en Chris, zitten vast in het gebouw. Voor Marc is dit de hel.
"Op een bepaald moment is er een nieuwe officier toegekomen en heb ik het bevel overgedragen. Mijn emmer was helemaal aan het overlopen. Ik kon alleen maar denken aan de twee collega's die nog uit de brand moesten gehaald worden, maar waarvoor alle hulp te laat ging komen".
Marc komt mentaal niet ongeschonden uit dit voorval. Weken en maanden duurt het vooraleer Marc terug normaal kan functioneren. En de brand zette hem aan het denken. Het hele verhaal van de brand en de gevolgen voor hem als officier heeft hij neergepend in een boek dat in oktober bij uitgeverij Kritak zal verschijnen.
"Na die brand spookte er maar één ding in mijn hoofd: wat heb ik fout gedaan? En dat is ook de titel van het boek geworden. We hadden niet door het ging om een 'construction fire’. Hoe kan het dat niemand heeft gezien wat er echt aan de hand was? Het scenario was anders dan we allemaal dachten. We dachten aan verschillende brandhaarden door brandstichting en leek nog te kloppen ook, maar dat het vuur aan de voorkant zich via het plafond een weg naar achteren had weten te banen en dus boven onze hoofden brandde, hadden we niet door. De centrale vraag blijft dan ook: wat heb ik fout gedaan?"
Na de interventie heeft een psychologe Marc leren omgaan met die last.
"Een schuldgevoel zal ik altijd hebben, maar ik heb geleerd dat er een verschil is tussen zich schuldig voelen en schuldig zijn".
Al de ervaringen van deze brand werden uitgewerkt in een rapport met aanbevelingen en er werd recent ook een film gemaakt die vanavond via youtube zal uitgezonden worden.