Lambert Beliën, van de sterrenkundige vereniging Noorderkroon in Achel, was met vakantie in Frankrijk. Zoals iedere amateur-astronoom was hij daar op zoek naar een plek waar hij in alle rust en in volslagen duisternis zijn sterrenkijker naar de hemel kon richten, niet gestoord door lichtvervuiling. Hij vond die uiteindelijk in Grandpré: "Een grote open vlakte, boven op een hoge heuvel, volledig omgeven door loofbossen. Op de open vlakte pas gemaaide graanvelden met centraal een zandweg: ideaal!" Mooi is het te lezen wat er rond hem gebeurt als hij in het pikkedonker bezig is: "Ik ben heel geconcentreerd naar komeet Garradd aan het kijken (en gefotografeerd!) en opeens hoor ik een ritselend geluid, een tweetal meter achter me, de plaats waar ik mijn extra camera op statief had staan. Ik kijk en zie... een grote uil was neergestreken boven op de camera! Hij (of zij?) verschrok van mijn beweging, koos het luchtruim en vloog rakelijks over mijn hoofd, maakte nog een rondje en verdween terug de nacht in. Maar goed dat we nachtzicht hebben anders had ik nooit geweten wat er loos was. Terug naar de kijker, waarnemen, fotograferen. Blaffende reeën, samen met een kakafonie van jonge en volwassen uilen en na een tijdje weer geritsel tussen de gemaaide graanhalmen. Deze keer had ik een sterke rode lamp bij de hand. Ik scheen even bij in de richting van het geritsel en kijk... twee volwassen dassen zaten op een drietal meter van mij af. Die hadden duidelijk mijn voedselpakket geroken en waren er op af gekomen. Ze staarden even wezenloos in het sterke rode licht om dan met veel kabaal de biezen te pakken. Tegen de ochtend nog een bezoek van een jonge vos en dat waren zowat de nachtelijke natuurobservaties, een sensatie om niet te missen..." Lees Lamberts volledige verhaal op de site van Noorderkroon.