Frambozen zijn lekker, fris en fruitig. Maar blijkbaar ook frivool, getuige daarvan de geweldige voorstelling 'Finalementhee' van De Frivole Framboos in de Adelberg gisterenavond.
Zevenenveertig onvergetelijke jaren stond Peter Hens met zijn Frivole Framboos op het podium, sinds 2001 vergezeld door Bart Van Caeneghem.
Zevenenveertig jaar brachten ze een unieke mix van klassiek, modern en verrassende interpretaties, concerten en musicologisch onderzoek, virtuoos, humoristisch, fris en fruitig, in het Nederlands, Frans, Engels, Duits, in Vlaanderen, Brussel, Wallonië, Frankrijk, Engeland, Duitsland, Zwitserland, Luxemburg, Spanje, Italië, Nieuw-Caledonië.
Ave Maria van Bernstein, Maria van Bach, Chantal van Gounod. Hongaarse Rapsodie van Queen. Bohemian Rapsodie van Liszt. Messa de Requiem van Gershwin. Opera’s, oratoria en oratettes.
Zevenenveertig jaar zang, cello en piano.
Gisteren was dat niet anders: een huwelijksmis in de kerk, het verlovingsfeest van prins Filip met zijn Mathilde d'Udekem d'Acoz, 1-2-3 rikke tikke tik van Urbanus - of was het Carnaval des Animaux van Camille Saint-Saëns? - een quatre-mains aan de piano - niet naast maar achter elkaar gezeten! - een examen aan de muziekschool,... Peter voerde zelfs nog een
emotioneel gesprek met zijn cello, die 'Le Cygne' van Camille Saint-Saëns niet wilde spelen.
Geschiedenis geschreven, geschiedenis geworden, het is geschied. Na zevenenveertig jaar was dit nog een allerlaatste nieuwe Frivole Framboos. Het was flirtuoos, geweldig, het zijn grootmeesters, onnavolgbare acteurs. Het was een ware alchemie die op vrolijke wijze, met een flinke dosis humor, klassiek, jazz en variété combineerde. Aan alle mooie liedjes komt helaas een einde.
(Foto's Lieve De Bleser).
Meer foto's.