Ook vandaag waren er weer een aantal
huisconcerten - van klein en intiem tot wat groter maar even gezellig - tijdens het huiskamerfestival
Gluren bij de Buren, een leuk concept waarbij lokale podiumkunstenaars uit verschillende disciplines hun gemeentegrenzen oversteken om op te treden in een onbekende huiskamer of tuin in een buurgemeente.
Bij Kim en Bjorn kon je in een gezellige en intieme setting genieten van WiNTR en Ruiswater, bij Raf en Freya was er heel wat meer volk voor Louis B Burrows.
(Foto's Lieve De Bleser).
Meer foto's.
Deze namiddag kon je bij
Kim en Bjorn terecht voor een intiem concert van
WiNTR (foto boven en foto's 1 en 2 onder). Deze vijfkoppige band - drummer Laurens was er helaas niet bij - brengt eigen werk uit de pen van Hannah Dewinter. Als singer-songwriter speelde ze voorheen solo. Ondertussen heeft ze - want alleen is maar eenzaam - een band rond zich verzameld waarin haar songs nog meer power krijgen. Met haar mooie en krachtige stem bracht ze, samen met Rik (toetsen), Eddy (Bas) en Steven (gitaar) nummers over liefde en breakups. Het tiental gasten dat was komen opdagen had dus heel wat om van te genieten in de knusse veranda, met een heerlijk vuurtje van een kachel erbij en de nodige drankjes.
In diezelfde knusse veranda kwam om 19 uur
Ruiswater (foto's 3, 4 en 5 onder) 'een jazzke doen', met nog wat blues erbij. Het was de allereerste keer dat ze onder de naam 'Ruiswater' optraden. Geef toe, Ruiswater klinkt wel wat meer sexy dan 'Bart Boeckx en Chris Van Grieken', de naam waaronder ze vroeger optraden. Bart (piano) en Chris (saxofoon) brachten een bonte mix van arrangementen van bestaande jazz- en bluesnummers - of totaal andere nummers, zoals 'My favourite things' uit The Sound of Music - en enkele eigen nummers van de hand van Bart. Een echt intiem huisconcertje, een unieke beleving.
Om 20 uur dan was er een man of 50 komen opdagen bij
Raf en Freya voor een concert van
Louis B Burrows (foto's 6, 7 en 8 onder),
'an Englishman in Flanders' met heel wat ervaring als straatartiest. In haast iedere straat in Engeland zou hij naar eigen zeggen opgetreden hebben, met gitaarsnaren die veel te lang waren om ze snel te kunnen herstellen wanneer ze kapot sprongen. Daar kreeg hij zo veel commentaar op dat hij ze dan maar verstopte onder de bloemen, waardoor hij nu op mooie bloemengitaren speelt. En nu is dàt weer een dingetje... Hij bracht een mix van protestliederen, liefdesliedjes en mijmeringen over tijden met meer vrijheid. Zelfs een protestlied van de zon, die het wat beu is om de hele tijd te schijnen en op ons te moeten kijken. Met 'Grassroots' ging hij terug naar zijn heimat in de heuvels van Midden-Engeland, naar zijn roots vol jeugdherinneringen die hij nooit vergeet.
Fijne artiesten die optraden in de huiskamer van zeer vriendelijke en gastvrije mensen. Gluren bij de Buren is een geweldig concept!