Deze namiddag veranderde de kerk van Heeserbergen in een bruisend muzikaal feest. De korenfamilie LOKO³ wist het publiek van begin tot eind te raken met prachtige zang, aanstekelijk enthousiasme en een warme boodschap: Waarom zingen wij eigenlijk?
De rode draad doorheen de namiddag werd gevormd door persoonlijke getuigenissen van de koorleden, vervat in sprekende (en soms grappige) filmfragmenten. Leden vertelden wat zingen voor hen betekent, waarom ze zich zo thuis voelen in hun koor, en wat hun dirigente voor hen betekent. Ontroerende momenten wisselden af met grappige anekdotes en charmante bloopers — een knap staaltje montage dat duidelijk met veel zorg en liefde werd gemaakt.
En dan was er natuurlijk… de muziek!
Koor
Lokomotief (foto 1 onder), onder leiding van Christel Vandebriel, opende het concert met o.a. een gevoelige uitvoering van A Seal Lullaby en een verrassende versie van Wannabe van de Spice Girls. Daarna namen de jonge stemmen van kinderkoor
Lokomotiefje (foto 3 onder), geleid door Daria Eben, het over. Hun vertolkingen van Do Re Mi en Stieros toverden een glimlach op ieders gezicht.
Als kers op de taart bracht jeugdkoor
Lokomotion (foto 4 onder), opnieuw o.l.v. Christel Vandebriel, onder meer het dromerige Fly Away Home en een heerlijk energieke versie van Grace Kelly (Mika).
Als hoogtepunt traden
alle drie de koren samen (foto boven) op met Why We Sing van Greg Gilpin. Een moment vol kracht, plezier en ontroering. Tijdens het bisnummer werd ook het publiek uitgenodigd om mee te zingen, waardoor de kerk nog één keer helemaal mee trilde op de tonen van Singing in Celebration.
En dat allemaal gebeurde met de kundige begeleiding van Jean-Marie Van Broeckhoven
(foto 2 onder) op piano.
Geen gewoon concert, maar een hartverwarmende viering van wat zingen kan betekenen. Een middag vol muziek, verbondenheid en puur plezier – precies zoals LOKO³ het bedoelt.
(Foto's Robert Boons)