De trein van het Lommelse Crowned Oaks is opnieuw vertrokken. Het jonge vijftal is volledig terug, weliswaar met een andere sound én een andere visie. Crowned Oaks neemt vanaf nu de touwtjes zelf in handen. Meer diepgang en plezier primeert. Muziek maken in een veelzijdig spectrum met een licht je m’en foutisme. Wij spraken met de twee gitaristen, Hendrik Vanden Berk en Niels Tuijaerts.
Gaan jullie verder op hetzelfde elan of is dit de renaissance van Crowned Oaks? Niels: buiten de naam en de leden zijn we een volledig nieuwe band, Crowned Oaks 2.0, zeg maar. De nummers die we vroeger maakten waren te generiek. We maakten muziek vanuit de gedachte ‘wat zouden de luisteraars leuk vinden?’. Dit was niet wat we zelf wilden maken, daarom staan we ook niet meer achter het oeuvre van de oude Crowned Oaks. Niet alleen onze muziek, maar ook onze mentaliteit is volledig omgezwierd. We zijn in het verleden gesplit omdat Bart, Hendrik en ik té veel ambitie hadden. Een ander project leek ons meer mogelijkheden te hebben, maar dat bleek een foute beslissing. Het plezier smolt al snel als sneeuw voor de zon en de frustraties stapelden zich hoog op. Muziek maken werd meer een verplichting en dat werkt niet bevorderend voor de inspiratie.
Weten jullie na deze split beter wat jullie willen? Niels: na de slechte ervaringen met het vorige project is ambitie niet meer wat primeert, maar vooral plezier maken. We hebben onszelf geen doelen vooropgesteld. Wel zorgen we nu voor meer kwaliteit en diepgang in onze nummers. We weten nu ook dat indie en psychedelische muziek hetgeen is wat we het liefste maken. Toch is het niet zo dat we enkel in dit genre nummers schrijven, want we willen onszelf onderscheiden van de rest. Crowned Oaks maakt muziek binnen een spectrum, niet binnen een genre. Ons spectrum rijkt van dreampop tot garagerock. Hendrik: Met het idee om ons niet vast te klampen met één genre in ons achterhoofd, is het dan ook niet toevallig dat King Gizzard & The Lizard Wizard onze grootste inspiratiebron is. Deze Australische garagerockband is op elk vlak wereldtop. Per album verwisselen ze zonder moeite van genre en werken ze steeds met een bijzonder thema. Ze zijn enorm progressief, ik zou ze zelfs de Beatles van nu noemen. We hebben niet de ambitie om zoals hen te worden, maar we streven wel hun mentaliteit na. Gewoon doen en je m’en fous van wat anderen denken of willen horen.
Jullie hebben nu een duidelijke visie, maar hoe zetten jullie deze om in de praktijk? Niels: meestal ontstaan onze nummers door een idee van Hendrik of mij. Een riff, een stuk tekst of zelfs een bepaald gevoel dat we willen verwerken in een nummer delen we met elkaar en dan werken we er samen op verder. Soms komen we dan met iets slechters, maar we verbeteren elkaar constant. Soms is dat wel moeilijk, maar we hebben kritiek van elkaar leren verdragen. Hendrik: We jammen ook ontzettend vaak en daar ontstaan veel ideeën. Ik heb een looppedaal dat vol staat met riffs en melodieën. Op een avond hebben we die volledig overlopen en daaruit is 'That’s Something' ontstaan. Een nummer van 10 minuten dat de tijdlijn van een trip volgt. Niels: Ik haal veel inspiratie uit opvallende dingen uit het dagelijkse leven. Zo gaat 'Ivy' bijvoorbeeld over een vriend wiens grootmoeder longkanker heeft. Die vriend woont tijdelijk in haar huis. De prachtige woonplaats is stilaan overgroeid met klimop. Toen ik daar was en nadacht over hoe idyllisch deze plek is, legde ik de link tussen de klimop die langzaam het huis bezet en de longkanker die hetzelfde doet bij de grootmoeder. Vroeger schreef ik voornamelijk teksten over liefde. Dat heb ik afgezworen na mijn vorige relatie. Niels: Onze veelzijdigheid helpt ons ook enorm wanneer we een nummer afwerken. Soms heb ik een idee voor een baslijn of een ritme op drum en om dat over te brengen naar de rest probeer ik het op dat instrument te spelen. Onze drummer Bart weet dan ook heel snel wat we willen. Hij is onze metronoom die ongeleide projectielen als Hendrik en ik in toom houdt. Bart is een academische drummer, maar durft wel buiten zijn comfortzone te treden op de momenten dat het moet. Daarbovenop beschikt hij over een heerlijke intuïtie, wat live enorm fijn is.
Wat zijn de plannen voor de toekomst? Niels: Nu we volledig weten wat we willen, is de prioriteit werken aan nieuwe nummers en onze nieuwe sound voorstellen. Daarna gaan we wel een EP opnemen. Dit zal wel op een andere manier gebeuren dan hoe we onze vorige EP hebben opgenomen. Toen gingen we naar een studio, bij een producer. Het eindresultaat was veel te afgevlakt. We konden ons eigen ding niet doen en dat is net hetgeen wat we belangrijk vinden, onze muziek maken. Daarom willen we nu de touwtjes volledig zelf in handen nemen. DIY is ons motto. We gaan onze EP zelf mixen met de programma’s Reaper en Logic x en niets laten aanpassen door producers. Het minimalisme trekt ons aan, dat is uiteindelijk indie hé! De opnames van de EP van Crowned Oaks zullen in november plaatsvinden. De band is op 23 november live te zien in The Pebbles in Hamont als finalist van wedstrijd Rock Monsieur. (Bijdrage Stef Pennemans)