Neerpelt

De tweede uitdaging van Fata Morgana gold de bouw van een tempel. Sleutelfiguur was Roland. Wie hem kent, weet dat hij er 300% voor gaat. Iemand die zijn ticket voor Werchter - het zou de 16de keer zijn dat hij naar het festival ging - laat verkommeren, die dan ook nog zijn kompaan Stefan zover krijgt om ook hier in Neerpelt te blijven, tja, zo iemand heeft overtuigingskracht. Maar om een ster binnen te halen is er natuurlijk veel meer nodig.
Toen men met Thomas van het podium naar de tempel verhuisde, voelde je de verbazing groeien. Op de tempel hadden een 25-tal Mexicaans uitgedoste mensen post gevat.
Men keurde, men beklom de tempel, men kwam terug naar beneden... maar ondertussen hoorde het publiek eigenlijk niets van wat er allemaal verteld werd. En Roland had nog meer in petto. Geena, Steph, Thomas en Roland zetten zich vooraan neer op de tempel. En plots kwam een aantal jongeren van Imago Tijl hun dans uitvoeren. Gevolgd door een tweede dans, erg Mexicaans gericht, wellicht met het oog op hun Mexicoreis binnenkort. Het optreden van de groep viel bijzonder in de smaak bij het publiek. Men ging dan terug richting hoofdpodium en... Morgenavond meer!