Neerpelt

"In die tijd (1929) heette de straat waar we in dat jaar op elf november zouden gaan wonen nog niet Stationsstraat. Want in Neerpelt heet het station de stoatie en een straat is ’n stroat.
Die Stoatiestroat draagt dan met fierheid haar pronte naam. Een mooi gladgekapte blauwstenen kasseienstraat met hoge middenrug, borduur in hardsteen en gietijzeren riooldeksels langs niet verharde stoepen met zwart geteerde houten elektriciteitspalen.
En geen paardenvijgen.
Een statige straat: tussen hoge herenhuizen met ruime voortuinen en uitgestrekte parken, en her en der nog een nederig een-verdiep-huisje als aandenken van voorbije tijden.
En vooral: het St.-Hubertus College, het eerste Nederlandstalig college in Vlaanderen!
Geen cafeetjes maar sjieke hotels… sigarenfabrieken... spoorweg en station.     
Een straat waar elke herenwoning zijn fiere familienaam en soms ook nog een mooie huisnaam heeft. Dat blauw en wit gelakte huisnummerplaatje hangt er maar administratief achteloos bij.
Langs de linkerhelft stappen we vanaf het kruispunt de Statiestraat in.
Mijn vader en ik. September 1929.
Vanaf de hoek met die gietijzeren grijsblauw geverfde oude wegwijzer met smalle wijzerbladen waarop je nog amper kan lezen dat je links door de Heerstraat naar St.Huibrechts-Lille kunt.
Langs de tuin en die villa met dat torentje van de familie Noots. Sierlijke smeedijzeren zwarte grille met grijs arduinen ondermuurtje en wit geverfde spiespunten. Daarna voorbij groene weide..., winkeltje…, en dan een brede zwaar ijzeren traliepoort tussen twee grote arduinen draagzuilen met blinkende koperplaat: Docteur Cuypers.
Vanmorgen gevallen, thuis in de Kanaalstraat, uitgegleden op het gladde tuinpad toen ik de kippen ging voeren.
Aan vadershand door die brede poort met bange benen en gekloven wenkbrauw en proper witte zakdoek naar dat hoge huis, trappen op, wachtkamer, dag dokter, aijai, dè duut toch gin pijn zeker....! Drie haakjes, en volgende week terugkomen.
Boven op de hoge puntgevel van dat doktershuis staat een windwijzer: grote zwarte lans, die draait aan een hoge spies, de bliksemafleider, zegt vader.
“En die grote poort stond vroeger bij de kerk aan de muur rond het oude kerkhof.”
Kerkhofpoort?
Maar naar buiten door die grote poort, weer naar huis en dan snel naar school!"

Lvpk