Neerpelt

En toch liggen er in de jaren twintig van vorige eeuw dikwijls nog verse vijgen in die zo fiere Statiestraat. Paardenvijgen…en soms malse koeienvlaaien.
Voor de bouw van de spoorweg loopt het schaars bebouwde noordelijke deel van de straat als een brede buurtweg rechtdoor richting Boseind en langs het boerenhof van Lommeke verder naar het Herent. Het zuidelijke deel, dat naar het station leidt, wordt in 1865 aangelegd naast de nieuwe spoorwegberm.    
Hierdoor krijgt de straat haar naam en samen met de Groenstraat en de Kanaalstraat wordt de verbindingsweg tussen het station en de kanaalhaven bevorderd tot staatsbaan.
De nieuwe straat geraakt nu snel druk bebouwd en tussen de kleine laagbouwhuizen verrijzen villas, herenhuizen, sigarenfabrieken, en hotels.
Neerpelt hoort in die tijd nog tot het bisdom Luik en de toenmalige bisschop, de Vlaming Monseigneur Rutten, wil er een college bouwen. Het bisdom koopt in de nieuwe Statiestraat links tegenover de villa van baron Jolly de gronden aan van een notoire Neerpeltse familie en daar wordt het St.-Hubertuscollege gebouwd. Met externaat en internaat, plechtig geopend in 1910.
1910. We wandelen de Statiestraat in langs de rechterkant vanaf de hoek met de Kerkstraat.
Op de hoek waar later na de tweede wereldoorlog het postgebouw zal komen, staat achter gesnoeide lindebomen een fraaie laagbouwwoning. Verder een weide waardoor een beekje naar de Dommel stroomt en, daar voorbij, het hoge herenhuis in donkere Rekemse steen met bijgebouwen van de leerlooierij Moonen.
Vervolgens kom je aan een breed pand waar in een ruime tuin een groot herenhuis in opbouw is. Rode baksteen met grijs-witte muurbanden zie je tussen de houten steigers door. De bouwheer is advocaat E. Seyens, de vrederechter die zo voortijdig blind geworden is. Het huis krijgt hierdoor zijn Neerpelter naam: het hoews van de blinde juus.
Daar voorbij een rij hoge eikenbomen. Hier begint het kerkbroek, de beemd waar in de zomer het vee van het Norbertinessenklooster loopt te grazen en onder die hoge eik gemolken wordt.
Maar op hun heen- en terugweg laten koeien sporen achter.
Ook in de fiere nieuwe Stationsstraat...
Lvpk.