Neerpelt

"Toen ik zag dat De Queeste komend weekend in Neerpelt het stuk 'Tyl van Limburg' gaat brengen, moest ik weer denken aan die memorabele dag dat Mario Roymans gepakt werd. Hij - Tyl van Limburg - had "De liefdesbrief" (foto) van Vermeer gestolen en eiste een losgeld van 200 miljoen fr voor de Pakistaanse vluchtelingen. Ik werkte toen op de redactie van Het Belang van Limburg in Hasselt. We hadden daar al zelf wel eens pogingen ondernomen om na te gaan waar de dief het schilderij verborgen kon hebben. Zo had Roymans eens een journalist van Le Soir uitgenodigd om 's nachts vanuit Herk-de-Stad geblinddoekt met hem mee te rijden naar een plaats waar hij het gestolen doek te zien kreeg. De journalist beschreef nadien in zijn krant wat hij geblinddoekt voelde: nu rijden we over kasseien, nu over een spoorwegovergang... We konden zijn tracé volgen tot in Kermt, maar vanaf daar waren de gegevens minder duidelijk.
Die dag in 1971 zou Mario gepakt worden. Ik kwam in de vroege namiddag nietsvermoedend aan op de redactie. De chef riep dat ik onmiddellijk met een fotograaf naar het BP-tankstation aan de Grote Baan in Kuringen moest rijden en dat ze Tyl van Limburg gearresteerd hadden. We vlogen naar Kuringen en hoorden daar het verhaal uit de mond van de uitbater. Mario had hem even voor 13 u gevraagd of hij even mocht bellen. Dat mocht, en toen de uitbater in zijn kantoortje ging zitten met het radionieuws aan, hoorde hij "in stereo" hoe Mario belde met journaliste Jacqueline Caenberghs, rechtstreeks in het radionieuws, om zijn eisen te verduidelijken. De uitbater verwittigde na zijn vertrek de rijkswacht en ging achter Mario aan. We volgden samen de weg langs waar hij de vluchtende Tyl van Limburg had achtervolgd. Tot in de koestal van de boerderij van de abdij van Herkenrode. Daar had Roymans zich onder het mest verstopt - ik zie die oppervlakte mest nog altijd voor me. Zijn achtervolger had een riek genomen en was daarmee door het mest gegaan om hem te vinden. Toen arriveerde de rijkswacht en was het lot van Mario bezegeld; de Vermeer bleek verborgen onder zijn bed in hotel Soetewey, waar hij in dienst was.
Het was een spannend verhaal en het verscheen ook zo in de krant. De uitbater moest later zijn tankstation aan anderen overlaten. In de dagen na Mario's arrestatie werd het gebouw besmeurd, de uitbater kreeg dreigtelefoons, op de Grote Baan werden er slogans tegen hem gekalkt. Mario werd veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf. Hij stierf acht jaar later."
PP