Deze documentaire is opgebouwd rond de videogesprekken die de regisseur voerde met Fatem Hassona, een 24-jarige fotografe uit Noord-Gaza. Ondanks alles wat ze doormaakt, is Fatem altijd blij om met iemand te kunnen praten buiten Gaza. Ze vertelt over omgekomen familieleden, verwoeste gebouwen, het gebrek aan water en elektriciteit en de dreiging van hongersnood. Elk gesprek tussen de twee vrouwen voelt alsof het het laatste kan zijn.