Overpelt

Vlaams minister Geert Bourgeois, bevoegd voor Onroerend Erfgoed, heeft de voorlopige bescherming van de parochiekerk Sint-Martinus, de pastorie en delen van het Ursulinenklooster ondertekend. Volgens de minister vormen ze samen met de reeds beschermde lindeboom voor de kerk een mooi architecturaal en landschappelijk geheel, dat door de bescherming wordt gevrijwaard. De bescherming maakt deel uit van de thematische selectie van religieus erfgoed in neostijlen in Vlaanderen. In principe volgt, na het doorlopen van de procedure met onder meer een openbaar onderzoek, binnen het jaar de definitieve bescherming.
En deze panden zijn beschermd:
- de vroeg 20ste-eeuwse Sint-Martinuskerk, die de voormalige parochiekerk vervangt, is in een zeldzame neoromaanse bouwstijl opgetrokken binnen het oeuvre van het bouwmeesterarchitectenduo Martens-Lenertz. De plattelandskerk is een baksteenbouw met gebruik van rode baksteen, hard- en breuksteen. Het spel van zadeldaken en lessenaarsdaken is zeer gevarieerd. Het interieur is in de loop der jaren rijkelijk gestoffeerd met meubilair, schilderijen en beelden.
- de pastorie uit 1728 is opgetrokken in de voor Limburg zeldzame Maasstijl door Emmanuel de Rodier, een Premonstratenzer kanunnik van de abdij van Floreffe. Het is een alleenstaand dubbelhuis, van zeven traveeën en één bouwlaag, onder een leien wolfsdak. De behouden kostbare interieurafwerking bestaat uit binnendeuren, een schouw met gietijzeren haardplaat en Delftse tegels, stucplafonds en een witmarmeren schouw. 
- Bij het Ursulinenklooster dateert de lagere school uit 1902. Ze is een ontwerp van Hyacinth Martens. De eenvoudige bakstenen gebouwen zijn sociaal-culturele getuigen van de kenmerkende jarenlange pedagogische activiteiten van de Ursulinengemeenschap. Ook de boerderij van het klooster (1908), de Heilig-Hartkapel, de heiligenbeelden in de tuin (1928) en de beelden van de afgebroken Lourdesgrot en dito Calvarieberg maken integraal deel uit van het complex en geven blijk van een rijke geschiedenis van bouwactiviteit, arbeid en devotie. Tot nu toe was enkel het kloostergebouw zelf, samen met de kapel, als monument beschermd en wel sinds 2009. Ook de andere onderdelen zijn nu als monument voorgedragen.