Overpelt

"Een goede twee weken geleden landden mama en papa in Hongkong. Het was een blij weerzien na een dikke 4 maanden", mailt Nathalie Swinnen. "We hebben samen een grote reis door dit onmetelijke land gemaakt. Onze reiservaring beschrijven is een moeilijke opgave, want er komt zoveel op je af dat niet in woorden valt te gieten. Ik denk wel dat ik mag zeggen dat we een onvergetelijke reis achter de rug hebben, één om eeuwig te koesteren.
We hebben op korte tijd heel veel gezien en emoties wisselden elkaar af. We bezochten Shenzhen, Zuhai, Guilin, Shanghai, Suzhou, Hangzhou en Hongkong. We zagen enerzijds arme wijken waar ‘real China’ nog te voelen was. Mensen leefden vooral op straat. Kippen en vissen werden gewoon langs de weg geslacht. De darmen en ingewanden werden eerst in een plaatselijk riviertje uitgespoeld en later werd dit alles aan de wasdraad te drogen gehangen, gewoon tussen de onderbroeken en sokken. Anderzijds stonden de high buildings en hippe glamourbuurten van Shanghai en Hongkong hiermee in schril contrast.
De natuur ging van weidse landschappen met prachtige meren over gezellige, smalle straatjes met grachtjes er doorheen tot grillige berglandschappen. De nostalgie en rust van de immense en wondermooie natuur botste met de overbevolking en crowded, busy streets in de steden.
Van de Chinese vervoersmogelijkheden zijn we ook niet gespaard gebleven. We namen vliegtuig, auto, taxi, bus en minibus, trein, tram, metro, boten in alle formaten, fiets en zelfs de motorfiets. Dit laatste zorgde voor hilarische taferelen. Een kleine anecdote: in Guilin maakten we als ‘Team Panda’ (we noemden onzelf zo omdat we van de gids een pandasticker op onze borstkas moesten plakken) samen met twee Engelsen een fietstocht doorheen het prachtige berglandschap van Yangshuo. Voor we aan de terugtocht begonnen merkte onze gids dat haar fietsband plat was en door het alom bekende gebrek aan organisatietalent was er dus nergens een fietspomp te bespeuren. De gids had er dan niets anders op gevonden dan een motorrijder tegen te houden en daar de fiets aan vast te maken. Dan was de vraag natuurlijk... Wie gaat er achterop? En ja, mijn fantastische moeder was de gelukkige... Met de fiets in de hand cruiste ze achterop de motorfiets doorheen Yangshou. Lachen, gieren, brullen!
Jullie hebben vast en zeker al eens gehoord van het Chinese nieuwjaar? Wij hebben geweten dat het jaar van de rat werd ingezet. Een week lang werd er vuurwerk afgevuurd, overdag en ’s nachts, tijdstip speelden geen rol. Een aanhoudend oorverdovend lawaai door elke Chinese straat zou de kwade geesten moeten verjagen en geluk voor het nieuwe jaar brengen... De kwade geesten zijn ongetwijfeld verjaagd, daar moeten we al geen schrik meer voor hebben.
We kunnen beamen dat Chinees Nieuwjaar vieren een belevenis is.
Niet alleen het Nieuwjaar was een aparte ervaring, maar ook de Chinese eetcultuur is geen evidentie. Alles begint al met het hanteren van die verdoemde stokjes. Papa was er snel mee weg. Mama had er iets meer moeite mee en wanneer de rijst dan ook nog uit een bamboestok gegeten moest worden, werden de stalen zenuwen van moeder helemaal op de proef gesteld. Maar we moeten ze bewonderen want tussen de slappelachbuien door heeft ze haar bamboe netjes leeggepeuzeld. Well done mammie!!
Boeddha’s, tempels en pagodes mochten op deze Chinatour ook niet ontbreken. De wierookgeur zal mama en papa dan ook nog even achtervolgen.
Relaxen hoort er tijdens een vakantie natuurlijk ook bij en hoe kan dat in China beter gebeuren dan met een massagebeurt. Wat was dat genieten zeg!!
Ja, we kunnen zeggen dat het een fantastische reis was met heel veel bezienswaardigheden en de nodige grappen en grollen tussendoor. Het belangrijkste was voor mij dat ik mijn ouders een stukje van mijn leefwereldje hier kon laten zien en voelen, maar ik denk dat ik wel kan zeggen dat ze de verwachte cultuurshock ervaren hebben...
De rochelende Chinezen zijn hen in ieder geval niet bespaard gebleven!"