Neerpelt

Manu Alders mailt uit Phuket, Thailand:
Tweede Kerstdag 2004 is een dag die niet veel mensen in Thailand zullen vergeten. Op die bewuste 26ste december werd zowat heel de westkust van het land getroffen door een gigantische vloedgolf van 8 tot 12 meter hoog. De vloedgolf, ook wel "tsunami" genoemd, werd veroorzaakt door een zeebeving van 9.15 nabij de Indonesische provincie Aceh. De verwoestende golven hebben 223.000 doden gemaakt, verspreid over 13 landen.
De reactie in Thailand was zeer snel. Toenmalig premier Taksin Shinawatra, die enkele jaren geleden het land ontvluchtte na de coup, verdient krediet met zijn handelen na deze ramp. Hulpteams waren zeer snel ter plaatse en toeristen en Thais staken samen de handen uit de mouwen om puin te ruimen. Over heel de wereld werden reddingsacties op touw gezet en werd er geld ingezameld. Niemand bleef onbewogen bij de omvang van deze ramp.
In Thailand waren de provincies langs de westkust hard getroffen. Het gaat om Satun, Trang, Krabi (en de Phi Phi eilanden), Phuket en Phang Nga. Hier vonden 8.212 mensen de dood en er was voor 1.6 miljard dollar schade (cijfers Bangkok Post). Het hardst getroffen was de provincie van Phang Nga waar de vloedgolf bijna 2.000 meter het binnenland introk en het kleine vissersdorpje van Ban Nam Khem volledig vernielde. Ook de Phi Phi eilanden kregen een serieuze klap en hier was Tong Sai Village helemaal vernield.
De snelle interventie van de Taksin-regering en de hulp die van buitenaf kwam, heeft vruchten afgeworpen. "Quick cash" van 5.000-20.000 THB werd direct verdeeld onder de meest behoeftigen. Latere aflossingsschema's vonden hun weg naar iedereen die het nodig had. Kleine ondernemers zagen hun boten gerepareerd worden en de dorpjes vlak langs de kust werden heropgebouwd. Intussen herleeft het toerisme als weleer en heeft men belangrijke lessen getrokken uit de ramp. Strandstoelen moeten nu van plastiek zijn, niet meer van hout en ze moeten verder van de waterlijn opgesteld worden. Met de hulp van de VN  werden er waarschuwingsboeien geplaatst in de Andaman Zee en er worden regelmatig reddingsoefeningen gehouden.
 Ikzelf heb de vloedgolf niet gezien. Anderhalf uur na het wegtrekken van het water ben ik naar de zee gaan kijken in Ao Makam. Het water had een donkerbruine kleur, net koffie met melk. Normaal heeft het water die tijd een azuurblauwe kleur zoals je op de postkaarten aantreft. Ik zag heel veel mensen de bergen intrekken en ze zijn ook beginnen hamsteren. Op een paar plaatsen was de stroom uitgevallen en had je geen gsm-signaal meer. Ik ben toen naar huis gegaan en heb BBC-World opgezet. Daar zei men dat Sumatra getroffen was door een zware aardbeving en dat er 16 doden zijn gevallen. Ik heb toen direct naar huis gebeld en ik had mijn vader aan de lijn: "Pa, we hebben hier een tsunami gehad". Hij was nog goed wakker: "Een watte??? ... " Foto's: deze foto's nam Manu naedat de vloedgolf zich had teruggetrokken.