Overpelt

Nathalie Swinnen (foto) is terug uit China. Haar verhaal:
"Ik hef het glas op alle ‘Peltenaren’, want Nana staat weer op Belgische bodem.
Het was geen sinecure om de Peltse grond weer onder de voeten te kunnen voelen, maar we zijn er toch in geslaagd!
Zondagavond wilde ik, na mijn wekelijkse bezoek aan Hongkong - een intensief maar deugddoend ‘hikingweekend’ - terugkeren naar Shenzhen.  Aan de grens werd ik plots tegengehouden met de woorden “You have no visa anymore!!”.  Ik wist niet wat me overkwam, maar gevolg was dat ik op geen enkele manier door de grenspost kon. Er zat niets anders op dan een nieuw visum laten maken. Daar kreeg ik te horen dat dit proces 5 dagen in beslag zou nemen, maar ik had nog maar 4 dagen voor mijn terugkeer naar België.  
Een mens moet soms toch wat geluk hebben in het leven, want plots stond er een man in mijn omgeving die expert bleek te zijn in het maken van nieuwe visums.  Hij heeft me geholpen en op 10 minuten tijd had ik mijn nieuwe visum al. In eerste instantie was ik erg gelukkig, maar toen ik de documenten beter bekeek, zag ik dat de papieren alleen maar voor 5 dagen Shenzhen waren, gevolg: geen toegang voor Shanghai van waaruit mijn vlucht vertrok.
Daar begon alle ellende… Ik belde meteen mijn collega voor een gesprek met de managers, die me aankeken als koeien die in de wei aan het grazen waren en geen benul hebben van hun bestaan. Dan zat er niets anders op dan naar de ambassade te bellen. Daar kreeg ik wat meer helderheid. Zij vertelden me dat dit alles het gevolg was van de komende Olympische spelen. In China heeft men een strenge limiet opgelegd aan buitenlandse paspoorten aangezien er in Duitsland en Frankrijk verschillende protesten geweest zijn tegen deze spelen en de situatie in Tibet…
China denkt nu dat het Westen wel eens slechte bedoelingen zou kunnen hebben en wil daarom de Westerlingen buiten houden om opstanden te vermijden. Deze uitleg gaf natuurlijk wel wat duidelijkheid in de situatie, maar daar stond ik…
Ik zat met de handen in het haar, maar de ellende werd al snel aan de kant geschoven wanneer de Chinese pianist Jhonny me uitnodigde voor zijn pianoconcerto en een heerlijk etentje. Hij nam me mee naar een uiterst chic Frans restaurant waar de champagne rijkelijk vloeide en het interieur me in vervoering bracht. Toen hij achter de prachtige gestroomlijnde piano kroop werd ik helemaal stil van wat hij allemaal uit zijn vingers kreeg, imponerend!!
Die avond was er zeker en vast weer één voor op de lijst van mooie momenten om eeuwig te herinneren, maar de volgende morgen begon de ellende weer. Na heel wat vijven en zessen, speculaties en onduidelijke, verwarrende beslissingen van de baas, werd er dinsdagmorgen toch een nieuw vliegticket geboekt vanuit Hongkong waardoor ik om 23 uur al een vlucht had… en voilà, hier zijn we dan weer… Ik kan jullie verzekeren: thuiskomen doet deugd!"