Stad Beringen zet een nieuwe stap in de zorg voor haar mijnverleden. Het nieuwe erfgoedzoneringsplan richt zich specifiek op de mijncité Beverlo en kadert binnen het Masterplan Beringen-Mijn 2040, een project dat van de mijnsite een levendige plek wil maken waar wonen, werken, erfgoed en groen samenkomen. De mijncité vormt een belangrijk stukje geschiedenis in de stad en werd ontworpen als ‘tuinwijk’ waar mijnwerkers aangenaam konden wonen met veel groen en eenheid in de architectuur.
Die kenmerken gingen de voorbije decennia verloren bij renovaties, verbouwingen en vernieuwingen in de buurt en dit door een gebrek aan éénvormige regels.
In het Masterplan voor Beringen-Mijn wordt herwaardering van de cité dan ook naar voor geschoven als belangrijk aandachtspunt voor de erfgoedwaarde van Beringen-Mijn. Om dit aan te pakken, heeft de stad het studiebureau ‘Erfgoed & Visie’ de opdracht gegeven om een gedetailleerd erfgoedzoneringsplan op te maken.
“Dankzij deze uitgebreide studie werd elke woning, elk perceel en elke straat gedetailleerd onder de loep genomen,” aldus
schepen voor Erfgoed Esmeralda Meyen.“Daarbij was niet alleen aandacht voor de woningen zelf, maar bijvoorbeeld ook voor de tuinhekken, bijgebouwtjes, samenhorigheid van gebouwenclusters en het straadbeeld. Zo brachten we in kaart waar de historische waarde nog zeer hoog is – zoals bijvoorbeeld rond Regina Mundi en in de Wilgenstraat – en waar die vervaagd is.”
Het erfgoedzoneringsplan vormt nu de basis van een duidelijke toekomstvisie. Het plan is geen poging om de tijd terug te draaien, maar wel een praktische ‘gereedschapskist’ voor de toekomst. Het vervangt de bestaande maar verouderde bouwverordening en zoekt een evenwicht tussen het behoud van de historische look en de hedendaagse eisen rond bijvoorbeeld energiezuinigheid en wooncomfort.
“Op basis daarvan kunnen we beter nadenken over hoe we de buurt in de toekomst zijn oorspronkelijke karakter kunnen teruggeven. Het plan geeft duidelijke richtlijnen voor renovaties, nieuwbouw en het openbaar domein met respect voor het verleden én ruimte voor hedendaagse noden. We willen daarbij geen openluchtmuseum maken, maar een tuinwijk 2.0, een plek waar erfgoed en leefkwaliteit samenkomen,” legt schepen voor Ruimtelijke Ordening Werner Janssen uit.