Voelen jullie het ook? Het nadert onafwendbaar, het feest van de volmaakte vrede. Nog achttien keren slapen en alle oorlogen houden op. O, je gelooft het niet? Is het dan zo onwaarschijnlijk dat, in de nacht van 24 op 25 december Poetin Zelenski snikkend in de armen valt en dolle Donald de president van Venezuela, Nicolás Maduro, uitnodigt op het grootste oorlogschip ter wereld, de USS Gerald R. Ford – dat ligt daar toch toevallig in de buurt – om hem daar zo ongeveer morsdood te knuffelen? En intussen speelt op de achtergrond een militaire muziekkapel ‘De herderkens…’
Misschien stopt dan ook meteen alle geweld in Oost-Congo, zullen Pakistan en India een eeuwig vriendschapsverdrag sluiten en wordt Somalië een liefdevol eldorado. En, wie weet, vertrekt Geert Wilders met zijn boezemvriend Tommeke – nee, niet Boonen, Van Grieken – wel voor een vakantie naar Love Island, waarna ze bij hun terugkomst verklaren meer Marokkanen te willen in Nederland en Vlaanderen.
Gôh en waarom zou Israël het Eurovisie Songfestival niet mogen winnen? Ze schieten nu, tijdens de wapenstilstand, toch al veel minder kinderen dood dan een tijdje geleden.
Zou het niet kunnen dat moslims met ons mee Kerstmis komen vieren – we zullen varkensvlees voor die gelegenheid graag van de menukaart bannen – en ons dan meteen ook maar uitnodigen voor hun Suikerfeest? Stelt de Ku Klux Klan zijn lidmaatschap open voor zwarte medemensen?
Ik vrees oprecht dat deze wensen te ver gaan. Er zijn echt te weinig aanwijzingen in de dagelijkse nieuwsberichten die de kompasnaald van de wereldpolitiek naar ‘Vrede’ doen draaien.
Maar we gaan het wel vieren, het kerstfeest bedoel ik. Dat zullen ze ons niet beletten. Tijdens de periode waarin de ene zwarte vrijdag de andere leek op te volgen hebben we ons toch de pleuris gekocht om het thuis gezellig te maken en vooral, om voldoende eten in huis te hebben. Dat hebben we toch niet voor niks gedaan! Was het Toon Hermans die de leuze ‘Vreten op aarde!’ lanceerde?
En wat lees ik deze week in de krant? Ergens in onze provincie wordt een kampioenschap ‘bouletten vreten’ georganiseerd! Daar zou ik wel eens naartoe willen. Waar was dat ook weer? Verdomme, de krant waarin het stond heb ik al bij het oud papier gegooid. Het gaat er daar dus om dat de deelnemers aan dit sportevenement in een zo kort mogelijke tijdspanne zoveel mogelijk gehaktballen naar binnen proppen. En de winnaar krijgt een serieuze prijs! Een zak met vijf kilo gehaktballen, vermoed ik. Wat een lol zeg!
En intussen zouden we ons zorgen zitten te maken over de oorlogen in de wereld.
Chel Driesen