Je kan het tegenwoordig zo zot niet bedenken, of het bestaat. We hebben dit toestel al een paar keer gekregen in eetgelegenheden. Noem het maar een buzzer. Je bestelt iets om te eten of te drinken en je krijgt zo een kleine ufo mee. Een klein grijs schijfje met rode lampjes. Van zodra op de ufo de lampjes branden, en het begint te zoemen, mag je de bestelling afhalen aan de toog. Ook in het Middelheimpark kregen we een dergelijke ufo mee, na het bestellen van de broodjes rosbief. We zaten daar perfect, buiten in dat mooie park, in de schaduw bij het water. De ellende is, met die nieuwe toestellen, je zit er op te kijken tot het afgaat. Je ziet ook geen ober meer je richting uitkomen. Het duurde behoorlijk lang. Ik meende de ufo al de lucht in te gooien, maar daar was plots het gezoem.  
Van zot gesproken. Meteen bij het binnenkomen van het Middelheimpark staat ‘Het zotte geweld’ van Rik Wouters. De kunstenaar zelf gaf het beeld oorspronkelijk een andere naam. ‘De dwaze maagd’. De naam die het mettertijd heeft meegekregen, klopt ook wel voor dit goed humeur versterkend beeld.
Terwijl we onze voortreffelijke broodjes binnenspeelden, kwamen aan het tafeltje naast ons een oma en opa met hun kleinkinderen zitten. Gewoon om iets te drinken, want ze hadden zelf boterhammen meegebracht. De mevrouw was zo beleefd dat ze eerst ging vragen of dat wel mocht, hun boterhammen op het terras opeten. We zeiden nog tegen elkaar, soms is een mens ook te beleefd. Niet? Niemand zou er iets van gezegd hebben, want de kinderen hadden behoorlijke honger. Het bleek inderdaad niet te mogen van de man aan de toog. Maar ze zijn met hun kleinkinderen toch maar mooi naar het Middelheimpark getrokken. Hoe zot is dat? 
         Rudi Lavreysen