Ergens in Rome is vorige week een man gestorven en dat hebben we geweten. Hij beoefende immers een uniek en bijzonder beroep: het pausdom. Plotseling stond de kerk weer in het midden van de belangstelling. Deze triestige gebeurtenis bleek een goede marketingstunt voor de katholieke kerk te zijn, want zijn dood op de symbolische Paasmaandag en de begrafenis hielden de hele week alle media in de ban. En toch is het raar dat die media lang niet alles vertelt. Daarom trok ik naar Rome voor de beste inside-informatie heet van de naald!
Wat u bijvoorbeeld niet weet, is dat de meeste hoogwaardigheidsbekleders de paus wilden eren door even eenvoudig en sober op zijn uitvaart aanwezig te zijn als Franciscus zelf was tijdens zijn leven. Zo logeerden ze niet in de duurste en chicste hotels van de eeuwige stad, maar deelden ze een slaapzaal in de plaatselijke jeugdherberg.
Hierdoor kwam het tot verrassende en soms minder comfortabele ontmoetingen. Op tv zagen we wel president Pumrt en Zelensky op krakkemikkige stoeltjes in de Sint-Pietersbasiliek nogal ongemakkelijk met elkaar praten, maar wij zijn erachter gekomen dat dit duo daarna een stapelbed moest delen in de slaapzaal. De eerste confrontatie daar ging meteen over wie er van boven mocht of moest liggen. Volgens ooggetuigen mondde dit uit in een kussengevecht waarbij de pluimpjes in het rond vlogen.
Voor de rest lagen er in de slaapzaal nog wat andere koningen of presidenten van kleine landjes die er eigenlijk niet toe doen en waarvan Pumrt meteen het kussen en/of donsdeken opeiste met de dreiging dat hij anders een vettige scheet zou laten. Dat zou hem weinig moeite kosten, want in alle eenvoud was hij bij de Mac Donalds gaan eten.
De Russische president Poetin had men eigenlijk ook een aftandse, doorgezakte matras in de slaapzaal toegewezen. Maar toen hij hoorde dat er bij het ontbijt geen lange en brede tafels van minimaal 15 op 3 meter beschikbaar waren, was hij ontzettend misnoegd en stuurde hij zijn kat.
Bij aankomst werd de vriendelijke en erg aaibare poes door Zelensky meteen levend gevild, wat hem weer op een goed blaadje bracht bij Pumrt. Die kreeg stante pede respect voor zijn roomie in zijn kaki pyjama, want na het zorgvuldig fileren van het poezenbeestje schonk de Oekraïense president de kattendarmen aan de USA als belangrijke grondstof voor de Amerikaanse kauwgomindustrie. Donald vond dit meer dan normaal en grapte er nog bij: “You know what I meant when I said: Grab’em by the pussy. Haha.”
Ikzelf was ondertussen wel aangedaan door de mooie, maar sobere en eenvoudige uitvaart, “zoals de paus het zelf gewild had”. Ik ben er zelfs door geïnspireerd en wil ook zo ter aarde gedragen worden als het zo ver is. Voor minder ga ik het hoekje niet om! Het enige wat wel anders moet, is de muziek. Als ik naar de eeuwige jachtvelden begeleid word door zo’n gekweel van een doordeweeks bejaardenkoor uit een achtergestelde Vlaamse parochie, dan draai ik me al om in mijn kist nog voordat ik in het graf lig. Maar voor de rest ben ik tevreden met een dergelijke sobere uitvaart. Habemus appelmoes. Amen.
Jan Verheyen