Beringen is een bruggenstad. Alleen in Paal liggen er al 4 over de E 313. Dan zijn er de kanaalbruggen in Beringen en Tervant. Op de Koerselsesteenweg en in het verlengde van de Stationsstraat liggen twee spoorwegbruggen en dan zijn er nog de fietsbruggen in de Zandstraat, parallel met de Koerselsesteenweg, en in de Steenstortstraat als verbinding tussen de terril en Be-Mine. Bovendien zijn er plannen om op de Korspelsesteenweg op termijn de spoorwegovergang te vervangen door een brug. Toch is er momenteel een brug te weinig. De nakende sloop van de brug over het Albertkanaal, en de afsluiting van de Beverlosesteenweg in Tervant, zorgt voor een complexe impact op het ganse verkeer in de regio. Iedere weggebruiker voelt dat, fietser of automobilist, we kunnen niet meer buiten komen zonder vooraf al goed nagedacht te hebben over welke weg we zullen volgen om ons doel te bereiken. . Als je het vanuit de lucht zou bekijken dan zal het lijken alsof al die weggebruikers als mieren krioelend hun weg zoeken en in ieder gaatje duiken. Er ontstaan nu al files op wegen waar dat voorheen nauwelijks of nooit het geval was. We zullen er 9 maanden moeten mee leren leven en na die zwangerschap zal de bevalling van een nieuwe brug een verlossing zijn. Dat we er vooraf tal van ongemakken en weeën moeten bijnemen is eigen aan een zwangerschap. Tervant is nu in twee stukken gesneden. Daar is weinig aan te veranderen. Er is nooit toestemming gekomen om een vlot te laten varen. Her en der werd al geopperd om een waterfiets te huren maar dat was eerder cafépraat dan realiteit. Overzwemmen is blijkbaar ook geen optie. De huidige brug werd geplaatst en geopend in 1958. Ik was 10 jaar en getuige van het spektakel. Nu, 63 jaar later, maak ik het mee dat ze wordt afgebroken. Ook in Beringen valt de oude brug ten prooi aan afbraak. Dan te bedenken dat de vroegere bruggen in Beringen en Tervant werden opgeblazen in WOII. Dat was een ander soort spektakel dat we liever nooit meer meemaken. Er moeten bruggen gebouwd worden en dat is niet alleen letterlijk zo maar ook figuurlijk is dat altijd het geval geweest. Meer dan ooit moeten er in ons land bruggen komen tussen de verschillende leefgemeenschappen. Dat proces duurt al veel langer dan een zwangerschap maar het einde van de bouwwerken is nog lang niet in zicht. Dat komt omdat er tijdens de opbouw altijd afbraak tussen sluipt. In Beringen is corona als gespreksthema verdrongen. Nu gaat het over bruggen en de verkeersknoop die moet ontwart worden. Allemaal nog 9 maanden geduld , dan hebben we weer bruggen genoeg. (Martin Vanierschot)