De laatste weken zijn we in ons land weer verzeild geraakt in een vieze smeerpoel van wansmakelijk verderf. Het televisieprogramma “Godvergeten” heeft nog maar eens deksels van stinkende potjes gehaald en vele feiten van kindermisbruik binnen de katholieke kerk aan het licht gebracht. Zij die slachtoffer waren, worstelen na vele jaren nog steeds om mentaal en psychisch niet te verdrinken in deze poel. Schuldigen die meer dan een oog dichtknepen, en alles in de doofpot stopten, kunnen niet meer gestraft worden wegens overleden. Veel blijft er dan niet meer over om een protest te etaleren dat de publieke opinie raakt. Ontdopen is niet meer dan een symbolische daad. De schade die aangericht is, is te groot. Luisteren naar die schrijnende verhalen is mogelijk nog het meest aangewezen. Is er een andere reddingsboei die wij hen kunnen toewerpen? Ik vrees van niet. Dit is wel een zeer ernstige intro van een Losse Flodders, bedenk ik nu. Meestal gaat het er iets luchtiger aan toe en dat zal ik vanaf nu trachten waar te maken. Toevallig las ik enige tijd geleden enkele recensies over een aantal horecazaken. Ik citeer : “Een foodie raadt een hip foodsharingconcept aan met een cozy sharing plate.” Iets verder lees ik : “Geniet van een heerlijke falafel met humus of een stukje cookie cake.” Ik ben meteen een snelcursus Engels gaan volgen want, op het gevaar uitgelachen te worden, durf ik stellen dat niet iedereen begrijpt wat hierboven staat. De verengelsing van onze taal is één van mijn stokpaardjes maar ik heb de stick nog niet kunnen vinden om er voor te steken. Haast iedere dag heb je een update nodig om nog mee te kunnen. In je weekly planner zie je dat deze rubriek tweewekelijks verschijnt . We hebben dan een mondaydate. F*ck , nu ben ik zelf al de Engelse toer op gegaan. Het is niet te vermijden. Enjoy mijn quotes en tot de volgende. (Martin Vanierschot)