Hallo ieder lichaam, in het schrijven van cursiefjes ben ik een onderhond. Tegenwoordig wordt zo een stukje tekst een column genoemd maar omdat ik mijn stokpaardjes heb, trek ik van leer tegen het verengelsen van onze taal. Boven dit stukje staat ‘Verengelsing’ maar dat lijkt me geen woord dat je in de Grote Van Dale terugvindt. Kan er iemand een Engels woord voor bedenken? Neen, dat mag niet. We moeten onze taal blijven vereren. Minder Engels is de boodschap. We hebben allemaal een slimme telefoon , zitten op gezichtsboek en kwetteren er op los. Een cursiefje is een ironische, ludieke en relativerende kijk op de wereld waarin we leven. Omdat de onderwerpen vaak in een donker hoekje van mijn brein zitten, ben ik bij dit thema uitgekomen. Ik zoek mijn weg in dit labyrint van vreemde hersenkronkels en dwaze gedachten. Of het een goed idee is om ze met de lezers van de internationale netwerkkrant , ook aanwezig in Beringen, te delen is een dilemma. Doe je het niet , dan blijf je anoniem achter met je gedachten die vaak nergens op slaan. Kom je er wel mee naar buiten dan riskeer je pro en contra’s. Ik steek mijn schrijfnek uit want ik ben toch maar een onderhond en geen richting bepalend schrijverke. We hebben onze Vlaamse strijd tegen het Frans bij manier van spreken nog maar net achter de rug en we moeten al weer het strijdperk in om te vechten tegen het Engels. Deze internationale taal is overal aanwezig. We kunnen geen 5 woorden meer spreken of er zit Engels tussen. Je vindt het Engels in de media, personeelsadvertenties, reclame, het aanduiden van projecten, kortom overal en zelfs in communicatie van de overheid. Ik heb al affiches van evenementen gezien waar geen woord Nederlands op te vinden was. Het kan tot misverstanden leiden. Ik las eens ‘Doors: 21 h”. Ik was in de overtuiging dat The Doors kwamen optreden, weliswaar zonder Jim Morrison zaliger. Natuurlijk versta ik Engels maar ik wil alleen maar de draak steken met het feit dat we soms een grens overschrijden. Als we niet ingrijpen wordt onze mooie Nederlandse taal rijk aan armoede. Gelukkig is er nog hoop. Het valt toch op dat in ons dialect nauwelijks of geen Engels woord voorkomt. Het ultieme bewijs dat het kan. Ik ben een Don Quichotte in mijn taalstrijd, ik besef het. Ik ben naïef in mijn benadering van onze hedendaagse taal, ik besef het. Het Nederlandse taalgebied is op de aardbol tenslotte maar een vliegenstront groot. Tegen beter weten in pleit ik (maar wie ben ik?) hier toch voor een ‘engelsexit’. Voor mij mag het verengelsen van onze taal niet meer verder gaan. Never! (Martin Vanierschot)