Voor de vrederechter van Gent stond een dame. Ze sprak hoffelijk en weloverwogen. Een advocaat had ze niet. Ze had gebeten en gestampt. Naar een politieman en een politievrouw. Omwille van een zelfmoordrisico moesten politie en hulpdiensten naar haar woning gaan, om haar daarna naar het ziekenhuis te brengen. Maar de dame weigerde mee te gaan, terwijl ze bleef spreken van zelfmoord. Onder dwang en geboeid werd ze afgevoerd.
In het ziekenhuis duurde het wachten lang en haar gemoedswisselingen gingen opnieuw crescendo. De politie zag zich verplicht haar naar de grond te brengen en haar opnieuw in de boeien te slaan, wat gepaard ging met de beet en de schop.
De dame sprak op de zitting van de vrederechter van overdreven machtsvertoon en de afwezigheid van een psycholoog en een gesprek. Ze werd met haar 50 kilo in de hoek geduwd, waarna er drie mensen op haar zaten. Ze hield er nog altijd angstgevoelens van over.
Maar, op de zitting van de vrederechter waren er dus ook schaamte en verontschuldigingen, want een normaal persoon doet zoiets niet. De advocaat van de politie eiste een morele schadevergoeding van respectievelijk 350 en 200 euro. De rest van de schade was al vergoed via de arbeidsongevallenverzekeraar.
De vrederechter begreep dat de dame tegen zichzelf moest worden beschermd, en dat de politie zichzelf ook moest beschermen. Agressie herkennen als een gezondheidsprobleem is geen sinecure, aldus de vrederechter. Maar het in bedwang houden van iemand met een opwindingsdelier kan volgens de wetenschap maken dat die persoon nog meer gaat “vechten”. Een “delirium” kan lijden tot hartstilstand. De persoon moet op de rug en niet op de buik. Controle van hartslag en ademhaling, een snelle medische aanpak, het is allemaal nodig.
De politie had echter in dit geval geen andere keuze dan de dame te immobiliseren, aldus de vrederechter. Maar het lange wachten in het ziekenhuis wakkerde bij haar de agitatie aan en bracht haar buiten zinnen.
De vrederechter besliste uiteindelijk de dame niet tot een schadevergoeding te veroordelen, ook omdat ze financiële tegenslagen had gekend. Een billijk vonnis, oftewel redelijk naar de omstandigheden.
Zo heet dat.
– reason is the life of the law –
Jan Bouly, advocaat