Imelda van der Heijden uit de David Teniersdreef in onze stad is de pittige uitdaging aangegaan om in januari de Kilimanjaro in Tanzania te beklimmen! Wat bezielt iemand om zulke uitdaging aan te gaan? Wij hadden een exclusief gesprek met deze bijzondere en sympathieke Nederlandse dame die ondertussen toch al 20 jaar in Lommel woont.
Dat is uiteraard de ‘hamvraag’ Imelda… hoe ben je ertoe gekomen om deze uitdaging aan te gaan? “Wel, daar hangt uiteraard een voorgeschiedenis aan vast. Enkele jaren geleden was ik lid van een fietsclubje, genaamd ‘Africa Bike Club’ met de bedoeling om rond de Kilimanjaro te gaan fietsen. Het clubje viel echter uit elkaar en ik zocht een nieuwe uitdaging. Toevallig zag ik toen een advertentie van War Child, een organisatie die zich inzet voor een beter leven van honderdduizenden oorlogskinderen, wereldwijd. En ik was meteen ‘verkocht’. Naast vele andere acties, organiseren zij ook jaarlijks een beklimming van de Kilimanjaro als een sponsortocht om geld in te zamelen voor deze oorlogskinderen. Het was toen 2017 en ik zou in januari 2018 mee de beklimming gaan doen. Het noodlot sloeg toen echter toe, want ik kreeg borstkanker… Na de behandeling hiervan was de tijd te kort om nog mee te kunnen met de 2018-expeditie, en dus stelde ik 2019 als doel voorop. Ondertussen ben ik volledig genezen en zie: hier ben ik nu in volle voorbereiding van mijn tocht in januari!”
Dus niet enkel een uitdaging én een sponsoring van het Goede Doel, ook een afsluiting van een donkere periode in je leven? “Dat is het precies. Ik wil niks bewijzen of zo, maar wil inderdaad deze periode van mijn leven afsluiten, en liefst dus op een positieve manier waardoor ik tegelijkertijd oorlogskinderen kan helpen.”
Maar hoe begin je hier nu aan? Wat doe je om je voor te bereiden? “Uiteraard kan je niet ‘zomaar’ even die berg gaan beklimmen. Ik train nu al geruime tijd héél specifiek op drie aspecten om de tocht tot een goed einde te kunnen brengen. Het eerste wat ik doe is ‘duurtraining’, lang fietsen en hiken (stevig wandelen), om uithouding en conditie te kweken. Dit ‘hiken’ doe ik trouwens mét een gevulde rugzak van 8 kilo. Daarnaast doe ik ook aan cardio-training, en tot slot ook specifieke spieroefeningen voor buik en rug. Gemiddeld ben ik hier toch een 15 uur per week mee bezig. Maar dat is eigenlijk géén echte inspanning hoor, eerder ontspanning. En zeker hier in Lommel met die mooie natuur is het altijd aangenaam om in de buitenlucht te zijn."
Wanneer vertrek je precies? “Wel, 26 januari vertrek ik naar Tanzania, en twee dagen later, de 28ste januari vatten we de toch omhoog aan. Omhoog gaan we er een vijf en een halve dag over doen, terug naar beneden zou in anderhalve moeten lukken, dus zeven dagen effectief op de berg. De groep bestaat uit 17 leden (13 vrouwen, 4 mannen…) en daarbovenop gidsen en dragers, zodat het uiteindelijk toch om een 50-tal mensen gaat."
Zoals je wellicht weet zijn er meerdere mensen die t.o.v. ‘Goede Doelen’ altijd een beetje huiver hebben wat betreft het spenderen van de gelden… Heb jij enig idee of dat bij War Child allemaal correct gebeurt? “Toch wel hoor… Ik heb al heel wat contacten gehad met deze mensen en je moet er hun website ook maar eens op nalezen, dan zie je hoezeer ze bezig zijn met de kosten zo laag mogelijk te houden om zoveel mogelijk effectief aan de kinderen te kunnen spenderen. Ik ben daar dus zéér gerust in! Er wordt van iedere deelnemer verwacht dat hij/zij 2.400 euro sponsorgeld binnenhaalt, maar mijn doelstelling is om daar 5.895 euro van te maken, de hoogte van de Kilimanjaro. Het vliegticket naar ginder (en terug…) betaal ik trouwens zélf, zodat alle sponsorgeld effectief volledig naar War Child zal gaan.”
Een mooi voornemen, en alvast erg veel succes toegewenst Imelda!
Wie méér wil weten over de organisatie War Child, kan terecht op hun website, en wie eventueel een sponsoring wil doen voor de tocht van Imelda kan hier terecht. (interview en foto: Jan Buyens)